22 Şubat 2009 Pazar

BÜYÜMEK İSTEMİYORUM ANNE


"Öperim can evinden... BÜYÜMEK İSTEMİYORUM ANNE Büyümek ne zor şey be anne, Acı veriyor insana… Hani sevmediğimiz şeyleri Zorla yedirip içirirdin ya Büyürsün diye diye, Büyümeyi marifet sanırdık biz de, Büyükler aldatıyor be anne, Tutulmuyor verilen sözler, Dövüyor,sövüyor, Hak-hukuk tanımıyor büyükler… Ortalığa dökülmüş, Kişiliksiz kimlikler, Kimliksiz kişilikler… Para gibi harcıyorlar sevgiyi Çıkarları uğruna, Gülüyorlar namus,ahlak Dediğimiz kavrama… Körpecik,su damlası bedenler, Yok satıyor pazarda… Hani erken uyuturdun ya, Çabuk büyüyelim diye, Hep uyanık olmak gerektiğini, Neden öğretmedin bize anne… İnsan büyüyünce görüyor çirkini, Büyüdükçe öğreniyor acı gerçekleri, Dayanamıyorum bu gidişe, Yarım asrı devirdim ama, Soruyorlar ne zaman büyüyeceksin diye… Canım yanıyor her büyüyüşümde, Çocuk ruhum ölüyor, Büyümek istemiyorum anne...

3 yorum:

  1. Evet bende büyümek istemezdim ama annemin elinde değildi ne yazıkki.Büyümek büyük dertlere ortak olmaktan başka birşey değil.Çok büyük sorumluluk...SEVGİYLE KAL..

    YanıtlaSil
  2. evet canım büyümek gerçekten büyük dert.Bazen hep keşke diyorum keşke çocuk kalsaydım ama dediğin gibi elimizde olan bişey değil yorumun için teşekkür.

    YanıtlaSil
  3. keske cocuklugum hic bitmseydi ellerimde ve kalbimde görünmez kirler olmasaydi

    YanıtlaSil