11 Şubat 2009 Çarşamba

YAŞLI ÜRKEK ADAM

Köyümüzün en yaşlı ve ürkek adamı geldi aklıma.Öyle zayıf ,öylebitkin hali vardıki hiç aklımdan çıkmaz.Gözlerimi kapadığım an o yaşlı adam gelir aklıma.Köye çıktığı an o fesat,o kendini bilmemiş insanların alaylı dalgalarına maruz kalırdı.Acırdım,üzülürdüm onun o haline.Bazen dışarı çıktığı zaman çocukların taşlarına hedef olurdu."topal heydo,topal heydo"diye alay ederdi çocuklar.Babalarından gördükleri şeylerdi bunlar.Bazen bakkala bile gidemezdi.Bir gün çeşmeden su içmek için eğildi,tam içerken gözümüzün önünde bir tekme yediki şok oldum.Yaşlı adam olduğu gibi çeşmenin önündeki yalağa düştü.Birde marifetmiş gibi çocuklarınıda alıp yanlarına gülmeye başladılar bu kimsesiz zavallı yaşlı adama.Oysaki kimseye zararı yoktu kendi halindeydi.Islanmıştı çok ama çok üşüyordu.Elinden tuttum ve evine kadar götürdüm.Ertesi gün hiç dışarı çıkmadı.Hastalanmış,yatağa düşmüştü,git gide ağırlaşıyordu hastalığı.yaşlı bünyesi daha fazla kaldıramadı bu alaylanmayı ve hor görülmeyi.Bir sabah of bir sabah duydumki ölmüş.Çok üzüldüm ve ağladım.Kimse susturamadı beni.Cenazesine gittiğimde onunla alay eden tekmeleyen ve küçümseyen insanlar ordaydı.Bu nasıl bir dünya bu nasıl bir insanlıktırki bu insanlar böyle...Daha düne kadar alay eden onlardı.Sahipsiz kimsesiz diye tekmeleyen ve kaveden kovan yine onlardı.Ama cenazesinde en baş sırada yer almışlardı.Tanımasam vicdan azabı duyduklarını düşünücem ama...o artık yoktu ve bir daha da aramızda olamıcaktı nur içinde yat heydo dede.

2 yorum: