4 Şubat 2009 Çarşamba

4 LİRA

Yoksulluğunda bukadarı diyeceksiniz ama doğru.babam hiç durmadan çalışır çabalar ama yinede elinde beş kuruşu kalmazdı.İş tutar eleman toplar bir elinde mala bir elinde sıva hiç durmadan çalışır ama yine yok ve yine yok.Aldığı iki üç kuruş oda bakkalın borcuna ve annemin seyyar satıcı borçlarına giderdi.Yine öyle bir gündü.Ben tabanı delinmiş bir ayakkabı ile okula gidiyordum.Arkadaşlarım görmesin diye yürürken dikkat ederdim.Beşinci sınıftayım.Öğretmenimiz "yıl sonu için yani diploma için resim lazım" dedi.Ve gitti.Ertesi gün elinde bir fotoğraf makinesi ile geldi.Herkes çok seviniyordu.Bense sevinemiyordum bile çünki biliyordum bedava olmadığını mutlaka para isticekti.Düşündüğüm gibi oldu."çocuklar resimler için lütfen 4 lira getirin "dedi ve gitti.Ertesi gün herkes sırayla parayı getirip görevli arkadaşa verdi.Bense mahçup bir durumda eve geldim.Babamdan istedim "yok" dedi."Alamadım kızım alınca verirsin "dedi ama bugün son günüydü.Yine öyle mahçup bir şekilde okula gittim.Arkadaşım paraları topluyodu,yanına gittim biraz sohbet ettik.O sırada bir arkadaş gelip parayı onun adına vermemi söyledi.Bende öyle yaptım" buraya koyuyorum parayı "dedim ve çıktım.Meğer toplayan arkadaş ben verdim sanmış ve onun yerine benim adımı yazmış.Ama benim haberim yok.Hoca geliyo" bir kişi eksik" diyo ama kimse üstüne alınmıyo.Çünki hepsi vermiş birtek ben vermemişim.Hoca ise sınıfın yaramaz çoçuklarından şüpheleniyodu.Eline listeyi aldı ve sırayla herkesin ismini okudu,sıra bana geldi"Allahım ne diyicektim vermemiştimki 4liramız yoktu hocam ,nasıl derdim "sıra bana gelince başımı sıranın altına koyup kalemim düşmüş gibi yaptım.Hoca"kardelen "dedi ben yavaş yavaş başımı sıranın altından yukarıya doğru uzattım"verdinmi "bende"e,e,evet hocam "dedim napim artık yapıcak bişey yotu.Tabi haberim yok yanlışlık olduğundan.Neyse hoca" o kişinin yerine ben veriyorum "dedi.Nasıl utandım anlatamam.Arkadaşım listeyi eline aldı ve bize gösterdi listeye baktığımda adımı görünce çok şaşırdım.Kendi kendime "iyikide evet demişim "dedim.Ama o 4 liralık borç diyelim hep içimde kaldı.Keşke hocaya söyleseydim vermediğimi ama napim utanıyordum.Affet beni hocam, affet.

1 yorum:

  1. slm yazını sanki bir çocuk ağzından dinlemiş gibi oldum yüreğine sağlık.
    bende ilkokul 1. sınıftayken sayı sayma şeysi varya hani renkli boncuklarla falan ondan çok istemiştim herkeste vardı bir bende yoktu:(((

    YanıtlaSil