25 Ocak 2009 Pazar

KARDELENİN ZOR ANI

Çok heyecanlıyım ilk kez blog yazıyorum sizlerin ki gibi olamaz ama inşallah beğenirsiniz.Burda bir genç kızın yaşadığı çocukluk anıları ve bu anıları daha önce kimseyle paylaşmaması ve ilk kez sizlerle paylaşması yer alıyor.Çocukken ürkek ve sessiz bir kızdım tabi birazda utangaç annemden çok korkardım döverdi belkide sessizliğim buyüzdendir.Annem yine her akşam olduğu gibi yatakları sermeye başladı.Ve uyuma vakti gelmişti ben ablamla birlikte uyurdum nedense annem bizi ayırmazdı ve ablamın pis kokusuyla yatağa gömülürdüm.Okadar derin bir uykum vardıki ablamın kokusunu bile duymuyordum.Bendede bi halsizlik bi halsizlik ki sormayın gitsin.Acayipte uykum var karnımda ağrıyo tuvalete gidicem gidemiyorum ablam uyanır diye korkuyorum ve gitmedim uyumuşum.sabah oldu ben uyanamıyorum bişeyler yapışıyo bana ama anlamadım birazda sıcak ablam yatağı ısıtmış sandım ama uyandıktan sonra bide ne görim ben altıma yapmışım ama öyle böyle değil büyük yapmışım.Yataktan kalkamıyorum annem döver diye annem geliyo hadi kalk hastamısın yoksa diye bişeyler söylüyo hastayım dedim ama oda koku içinde annem anladı beni apar topar kaldırdı bide ne görsün yatak berbat peşime koştu saçımdan tuttu ve beni öyle dövdü öyle dövdüki babam zor aldı elinden ama napabilirdim çocuktum olabilirdi çok normal.Ama ogünden sonra ablam benimle yatmadı ve buna sevinmiştim bilerek sıçmadım ama işe yaramıştı.İyiki sıçmışım sefam olsun yoksa o kokarcayka yatmak zorunda kalıcaktım.Yataklar ayrıldı ve ben artık serile serile yatıyordum.

2 yorum: