Yıllardan bir gün daha ben 18 yaşındayken başıma gelen komik ama bir okadarda talihsiz bir olayı anlatmak istiyorum.Yine iş temposunun yoğun olduğu bir gündü.Ben harıl harıl çalışıyor ve yemek saatinin hızla gelmesini bekliyordum.Konuşmak yasak olduğu için gizli gizli konuşurduk arkadaşlarla.Tabi o zamanlar çalıştığım yer bir fabrika.Usta geldiği zaman başımızı eğerdik anlamasın diye.Konuştuğumuzu gördüğü zaman ise kıyamet kopardı.Kendisi romanyalı olduğu için bize romence (sizi gidi kurvolar) derdi.Tabi nerden bilebilirdikki kurvonun kötü bir kelime olduğunu.Neyse yine öyle sakin , sessiz ve yoğun geçmişti.Yemek saatide yavaş yavaş nihayet gelmişti.Yemek sırasına girdik yemeklerimizi aldık.Patronlar yemeklerini bizden önce almış ve kurulmuşlar.Elimde yemeğim oturmak için bir yer arıyorum ve gözüme kestirdiğim bir yere oturuyorum.Biraz sonra keşke oturmasaydın diyeceksiniz.Yemeği masaya koydum sandalyeyide yokladıktan sonra oturacaktım ki kendimi yerde buldum hemde patronların ve okadar insanın gözünün önünde.Arkadaşın biri bana şaka yapmak istemiş ama ne şaka resmen eşşek şakası yani.Ayaklarım havada kıç üstü yere çakıldım herkes gülmemek için kendini zor tuttu.Bense kalkar kalkmaz direk lavaboya attım kendimi.Ama o günü hiç unutamıyorum çünki çok ama çok ağlamıştım.Gururum kırılmıştı.1hafta boyunca utancımdan yemekhaneye girememiştim.Çok talihsiz bir olaydırki ogün şaka yapan çocuk işten çıkmak istemişti beni öyle ağlarken görünce ama oda böyle olsun istememiştir bence ama oldu işte......
